KaFra Housing: dwingende afspraken provincies met gemeenten
Hoewel het probleem al jaren speelt, is er nog altijd een groot tekort aan kwalitatief goede huisvesting voor internationale medewerkers. Daarom bepleit Frank van Gool, oprichter van KaFra Housing, dat provincies dwingende afspraken met gemeenten maken.
“Al jaren is bekend dat er een fors tekort aan kwalitatief goede huisvesting voor internationale werknemers is,” aldus Van Gool. “De Stichting Normering Flexwonen becijferde eerder dat er 120.000 mensen in ongewenste huisvestingssituaties zitten. Willen we voldoen aan de Roemer-norm, met maximaal twee mensen op één kamer, dan loopt dat tekort op naar minimaal 200.000 bedden. Het probleem ligt vooral bij gemeenten. Zij willen wel de lusten, meer werkgelegenheid binnen de gemeente, maar niet de lasten van het realiseren van voldoende huisvesting.”
Verkamering in de wijken
En dat terwijl er volgens Van Gool voor gemeenten veel winst is te behalen. “Als gemeenten kiezen voor grotere short stay-locaties met flexwoningen voor internationale medewerkers, hebben zij daar dubbel profijt van. Door goede huisvesting te bieden, dring je (illegale) ‘verkamering’ terug. Bovendien haal je de druk af van de reguliere woningmarkt, waardoor starters eerder een huis kunnen vinden.” Een goed voorbeeld is de gemeente Venlo. In samenwerking met KaFra Housing wordt in die gemeente binnenkort een complex met tweehonderd flexwoningen in het Venlose buurtschap Californië gerealiseerd. “In Noord-Limburg wonen nu al ruim 16.000 internationale medewerkers”, vertelt de Venlose wethouder Wonen & Ruimtelijke Ordening Tom Verhaegh. “Dat aantal zal tot 2030 met bijna 40.000 personen toenemen. Er ligt dus een urgent probleem.” In de komende twee jaar wil de gemeente daarom drieduizend short stay-plaatsen realiseren, vertelt hij. “Internationale medewerkers werken hier om onze economie draaiend te houden, daar hoort fatsoenlijke en menswaardige huisvesting bij. We zijn dan ook blij met het complex in het buurtschap Californië. Naast vierhonderd internationale medewerkers, worden er tevens vierhonderd Oekraïense vluchtelingen gehuisvest.
Omgevingsdialoog
Zoals vaker het geval is, verzette een groep omwonenden zich aanvankelijk tegen de komst van de tweehonderd flexwoningen. “Dit soort plannen wordt nooit met applaus ontvangen,” zegt Van Gool. “Dus is het belangrijk om in gesprek te gaan en serieus te luisteren naar de zorgen die er zijn. Ook in dit geval gingen de omwonenden na diverse planaanpassingen uiteindelijk akkoord. Met de komst van het plan is er minder druk op de lokale woningmarkt.” Ook de gemeente Venlo is tevreden en gaat zorgen voor lokale investeringen in het leefklimaat. Wethouder Verhaegh: “Op het complex komt uiteraard 24-uurs toezicht. We zijn van plan om de verkeersveiligheid te vergroten op de toegangsweg door verkeersmaatregelen te treffen. Deze kunnen bestaan uit maatregelen zoals een verlaging van de maximumsnelheid naar 60 kilometer per uur en het creëren van veilige oversteekpunten. Ook kijken we naar straatverlichting om het gevoel van sociale veiligheid te vergroten.” Uiteindelijk, constateert Verhaegh, is het plan door het overleg met de bewoners er alleen maar beter op geworden. “Ik zie het echt als een win-winsituatie.”
Taakstelling met dwingend karakter
“Helaas zijn er te weinig gemeenten die net als Venlo de noodzaak van goede huisvesting zien,” concludeert Van Gool. “We praten hier al zo lang over. Ik vind dat de provincies nu de regie moeten pakken. Door te inventariseren in welke gemeenten internationale medewerkers werken en hoeveel huisvesting daar tegenover staat. En vervolgens zouden er – net als bij de statushouders – taakstellingen met een dwingend karakter moeten komen. Want de tijd van pappen en nathouden is wel voorbij.”
