‘Een spannend traject’, noemde wethouder Matthijs van Oosten de weg naar een nieuw huisvestingsbeleid voor arbeidsmigranten in de gemeente Altena. Dat beleid is er nu. Het plan is om tijdelijke werknemers ofwel op bedrijventerreinen, ofwel aan de rand van een dorp te laten wonen.
De gemeente Altena merkte de afgelopen jaren dat er onwenselijke situaties zijn ontstaan door arbeidsmigranten midden in woonwijken te huisvesten. De afgelopen tijd is er daarom nieuw beleid gemaakt, waarbij diverse stakeholders actief werden betrokken. Tijdens het aanlooptraject naar het nieuwe beleid is daarom met verschillende partijen gesproken. Zowel inwoners als bedrijven zijn bij het beleid betrokken. Ook werkgevers, betrokken uitzendbureaus en huisvesters én arbeidsmigranten zelf hebben zich de afgelopen maanden als een gezamenlijke adviesgroep over het plan gebogen. Die adviesgroep heeft een unaniem advies uitgebracht dat door het college is overgenomen. Hierbij staat centraal dat arbeidsmigranten vooral op bedrijventerreinen en/of aan de rand van de dorpen gehuisvest moeten worden. Wonen in reguliere woningen is uit den boze en huisvesting op recreatieterreinen, zoals campings mag ook niet.
Gemeente heeft arbeidsmigranten nodig
‘Ik was blij dat de groep tot een unaniem advies kon komen’, aldus Van Oosten, die erkende arbeidsmigranten in de gemeente nodig te hebben. ‘Dat betekent dat je ze goed moet huisvesten.’ En daar was iedereen het mee eens. Het nieuwe huisvestingsbeleid treedt binnenkort in werking.
Altena voorbeeld voor andere gemeenten
KAFRA Housing onderschrijft de gehanteerde werkwijze in de gemeente Altena. In het traject zijn meerdere partijen zoals inwoners, bedrijven, werkgevers, uitzendbureaus en arbeidsmigranten zelf betrokken. Hierdoor worden meerdere perspectieven meegenomen in de besluitvorming en wordt gezorgd voor voldoende draagvlak in de omgeving, iets dat nog te vaak wordt vergeten of ontbreekt. Daarnaast ondersteunt KAFRA Housing de oplossing om arbeidsmigranten ofwel op bedrijventerreinen ofwel aan de rand van een dorp te laten wonen. Dit biedt namelijk de kans om arbeidsmigranten dicht bij de werklocatie te huisvesten en de woonwijken te ontzien, zodat er niet teveel belasting wordt gelegd op de bestaande woningmarkt en de sociale cohesie in de wijken.