De Nederlandse woningmarkt zit op slot. Veel starters, jonge gezinnen en andere (urgent) woningzoekenden kunnen geen geschikte woning vinden. Niet alleen in de Randstad, waar de woningprijzen en wachttijden voor (sociale) huurwoningen de pan uitrijzen, maar door het hele land zijn er grote woningtekorten. Er is vooral een groot tekort aan tijdelijke huisvesting, oftewel “flexwoningen”. Om dit tekort aan te pakken zijn snel realiseerbare, tijdelijke huisvestingslocaties en actief (her)bestemmingsbeleid op basis van logiesfunctie twee belangrijke oplossingsrichtingen.

Flexwoningen

In Nederland is een grote behoefte aan woningen voor tijdelijk verblijf, ook wel “flexwoningen” genoemd. De behoefte aan dergelijke woningen is sterk toegenomen door de algemene tendens van flexibilisering in de samenleving en de groei van het aantal ‘nieuwkomers’ op de huurmarkt. Want groepen zoals arbeidsmigranten, studenten, expats en anderen staan te dringen om een tijdelijke woning. Al deze doelgroepen hebben een urgente behoefte en zijn op zoek naar een betaalbare woning voor kortdurend verblijf. Het Nederlandse huisvestingsaanbod is echter sterk gericht op permanent c.q. langdurig verblijf en nog onvoldoende ingericht op tijdelijke huisvesting. Door de groeiende vraag naar tijdelijke huisvestingsvormen is een kwantitatief én kwalitatief tekort ontstaan aan logies en kamergewijze verhuur die aansluit bij de behoeften en het budget van specifieke doelgroepen zoals arbeidsmigranten, studenten, starters, expats en urgent woningzoekenden.

Huisvesting op basis van logiesfunctie

Door de groeiende vraag, in combinatie met het achterblijvende aanbod, kunnen veel mensen geen geschikte huisvesting vinden, lopen huurprijzen op en worden mensen steeds vaker gehuisvest in panden waar sprake is van strijdigheid met het bestemmingsplan. Om dit aan te pakken moet snel nieuwe huisvesting worden ontwikkeld die aansluit op de behoefte. Zowel nieuwbouw als transformatie van bestaande panden door deze geschikt te maken voor logiesfunctie zijn hiervoor geschikt.

Het bestemmingsplan speelt een belangrijke rol bij tijdelijke huisvesting. Voor huisvesting dient de bestemming een woonfunctie of logiesfunctie te hebben. Bij dit onderscheid is met name de duur van het verblijf van belang. Logies wordt namelijk geacht van korte duur te zijn, terwijl bij wonen doorgaans aan onbepaalde tijd wordt gedacht. Toch is er geen harde grens, want bij wonen is immers ook een tijdelijke huurovereenkomst mogelijk en daarnaast bestaan er ook logiesvormen waar mensen langer (soms zelfs jarenlang) verblijven.

Het is vooral van belang om de bestemming van een gebouw te controleren, wanneer men bestaande gebouwen transformeert naar huisvestingslocaties. Indien huisvesting van arbeidsmigranten door het ontbreken van een logiesfunctie binnen het bestemmingsplan niet mogelijk is, kan een (tijdelijke) omgevingsvergunning voor de huisvesting van arbeidsmigranten worden aangevraagd om huisvesting tóch mogelijk te maken. Een omgevingsvergunning is een formele toestemming voor het gebruiken van een bepaalde locatie of ruimte op een manier die afwijkt van het geldende bestemmingsplan.

Tijdelijke huisvesting voor specifieke doelgroepen op basis van logiesfunctie

KAFRA Housing realiseert en exploiteert innovatieve concepten voor de huisvesting van diverse doelgroepen. Voorbeelden van deze unieke, tijdelijke huisvestingsconcepten zijn KAFRA TOWER, Labour Hotels en Mobile Homes. Deze huisvestingsconcepten kunnen dankzij tijdelijke omgevingsvergunningen (ook wanneer er geen logiesfunctie in het bestemmingsplan is opgenomen) en hun modulaire opzet snel ontwikkeld worden en zijn daarom ideaal om te voldoen aan acute huisvestingsbehoeften.

Wilt u weten wat KAFRA Housing voor u kan betekenen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op!

Schrijf je nu in voor de KAFRA nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.